مصادیق پولشویی
بزهکاران برای انجام پولشویی از روش‌های مختلفی استفاده می‌کنند که بتوانند کشف منشأ پول کثیف را برای مقامات قضایی سخت‌تر کنند تا مشخص نگردد که این قبیل دارایی‌ها از کجا بدست آمده است. مطابق با ماده 2 قانون مبارزه با پولشویی با اصلاحات مصوب سال 1397، این جرم، شامل اقدامات ذیل است:
- تملک و تحصیل یا نگهداری یا استفاده از عواید حاصل از ارتکاب جرم با آگاهی از منشأ مجرمانه آن.
- تبدیل، مبادله یا انتقال عالمانه عواید مجرمانه جهت پنهان کردن یا کتمان نمودن منشأ مجرمانه
- کمک به مرتکب جرم منشأ به منظور این که مشمول آثار و تبعات قانونی ارتکاب آن جرم قرار نگیرد.
- مخفی کردن یا کتمان نمودن منشأ و منبع، نقل و انتقال، جابه‌جایی یا مالکیت عوایدی که به طور مستقیم یا غیر مستقیم در نتیجه جرم تحصیل شده باشد.
چنانچه احتمال قوی مبنی عدم صحت معاملات و تحصیل نامشروع اموال وجود داشته باشد، مثلاً اگر عرفاً و با توجه به شرایط، تحصیل آن میزان دارایی در یک زمان مشخص ممکن نباشد، بار اثبات صحت آنها بر عهده متصرف خواهد بود.
نکته اثباتی دیگر آن که مالکیت اموال موضوع قانون پولشویی، منوط به ارائه اسناد و مدارک است. مجازات عدم ارائه این اسناد که قابل راستی‌آزمایی باشد، جزای نقدی به میزان یک چهارم ارزش آن اموال می‌باشد و اصل مال مذکور تا زمان رسیدگی قضائی توقیف می‌گردد. لکن پس از آن که اثبات شود دارا شدن مشروع بوده از مال رفع توقیف و در غیر این صورت ضبط می‌شود.
